مَنْ آزُرْدِه‌جانانْ فَراوانْ بِدیدا کِه گِرْدِ جَهانانْ بِگَشْتیُ و هِمَّتْ بِه پَرْوارِ تَنْ بِهَشْتی/ اینانانْ دِلْ بِدانْ بَسْتَنی تا خَلایِقْ بَرْ ایشانْ بَها دانَنْدی/ مَخْلُقانْ را، بَسابَسْ، واداریدَنْدِشانْدی تا هَزارانُ و صَدانْ دَرْ مَدْحِ‌شانْ مَجیزُ و سِتایِه گوفْتَنْدی/ پوسْتینُ و پُسْتانْ بِه زَرْقِ هَزارانْ جُلایَنْدِه صِیْقَلانیدیُ و مَجازَکی زِ خُودْ دَرْ اَنْظارْ بِهْ‌نُمادی/ خَلْقانْ را چُو یَزْدانْ بینائیُ و جانانْ بَرآنانْ مُحْتاجِه دانائی/ مَرْدُمایانْ دَرْ دیاری چُونْ شِنُفْتی، جَلْدی بَرْ آنْ سو رَوانْ شُدی/ گَرْ خَلایِقْ فِعْلِ ایشانْ خُوشْ نَداشْتَنْدی، خویشْ بی بَها پِنْداشْتیُ و چُونْ داشْتَنْدی، ایشانْ بِه خویشْ دَرْآشْتی/ وَ گَرْ زِهْ‌وارِ خویشْ اَزْ عِنانْ دَرْبِرَفْتی، بِه نُوْمیدی دَرْ گِرَفتیُ و چَنْدانْ دَرْ پَسْتی بَرْجَسْتی تا قَبایِحْ سَهْلْ آمَدیُ و جَهْلْ مَلاحَتْ گِروفْتی/

علی شایسته