در روند شکل گیری این مجموعه نمادهای زندگی امروزین، و هرآنچه امروزه بر معاصرسازی تصویر تاکید دارد به حاشیه می‌رود. آنچه بر جای می‌ماند جذبه‌ی پرسه زدن در پستی بلندی هایی دور، بکر و از یاد رفته است. سرزمینی که هر یک از ما در رؤیاهایمان جستجو می‌کنیم و در بخشی از وجودمان گاه به گاه خیال آن‌را در سر می‌پرورانیم. اما آن‌چه آن‌را واقعیت می‌نامیم، هر روز این خلسه‌ی شیرین - و گاه هراس‌آور- را پس می‌زند.

محمد خلیلی