هیژا رحیمی‌نیا

ئاماژه

این مجموعه از سال 1387 با رویکردی تیپ‌نگارانه آغاز شد. در طول سفرهایی که به نقاط مختلف کردستان ایران و شهرهایی از کردستان عراق داشتم مسیر عکس‌ها بیشتر متوجه‌ نسلی شد که حیات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ویژه‌ای را زیسته بودند. افرادی که از لحاظ خصوصیات ظاهری هم متمایز و خاص بودند و هر روز از تعدادشان کاسته می‌شود. مردمان این نسل رابطه‌ای منحصر به‌فرد با خاطره‌ی جمعی و تاریخ خاموش سرزمین‌شان داشتند و دارند؛ تاریخی که با جنگ ناخواسته، ویرانی و مرگ، ناکامی و انکار پیوند یافته است. البته این روایت تنها بیان وجوه زندگی این مردمان نیست. آن‌ها همیشه در کنار فاجعه، شادی‌ها و مقاومت‌ها را هم در عمق جان خود زیسته‌اند.

عکس های این مجموعه همه به شیوه آنالوگ عکاسی و در تاریکخانه به شیوه دستی چاپ شده‌اند.

* ئاماژه در زبان کُردی به معنای اشاره، نشانه و یادآوری است.