دنیایی که درآن زندگی میکنیم جایی بسیار اسرارآمیز و در عین اسرارآمیز بودنش زیباست. از لحظه ای که متولد میشویم شروع به کاوش و اکتشاف دنایی اطرافمان میکنیم. ما که هستیم؟ چرا اینجاییم؟ کجا هستیم؟ و توسط سوالات مشابه در وجودمان غوطه ور میشویم. ممکن است پاسخ به این پرسش ها در قالب کتب هیچگاه امکانپذیز نباشد. ولی کار مهمتر عمیقتر کردن دنیای درونمان است که میتواند هریک از ما را به راه اعتقاد عشق شکرگزای و سکوت هدایت کند. آثار هنری ابراهیم کوششی است برای ارتباط و تعمق موارد فوق الذکر است که اول از همه مربوط به خود آثار و سپس مربوط به مخاطب است.

این بازی که همه مان در آن نقش داریم زندگی تلقی میشود. همزادی خیر و شر در هر پدیده ای قابل مشاهده است ولی هردوی خیر و شر قادرند ما را لحظه ای در زندگی مان سست کنند. آن لحظات آگاهی یا ناآگاهی ژرف گرانبها هستند. عشق نخستین قدم در به دست آوردن تطابق با حاکم مطلق است که در حقیقت همه ما هستیم که به صورت دیداری در قالب خطوط پیچیده لایتناهی همراه با ترتیب تکراری اش از کوچکی بی نهایت به بزرگی بی نهایت اش نمایش داده میشود. دیوانه وار زیباست. چندین جزئیات را میتوان از یک نقطه کشف کرد در حالیکه ما هنوز فراوانی معانی را که این آثار دربرداردن را درک نکرده ایم.
ابراهیم محمدیان جوینده حقیقت است. زبان او هنر است و مهازتهای تکنیکی چشمگیر وی راهی برای بیان کردن و نشان دادن افکار درونی اوست. آثار منتخب او به نام "سکوت" یک دفتر یادداشت روزانه ی مصور است. مثالی از یادداشت روزانه هنرمندی که گامهای بلندی در راه حقیقت برمیدارد که به آرامش و سکوت ختم میشود.