نمایش پیش‌رو برخورد دو رسانه‌ای با یک موضوع است. بررسی بسترهای بوجود آمده از طریق طراحی و موسیقی. اجرای مکرر یک سطح در طراحی یا یک جمله در سازهای کوبه‌ای. سطوح و جملات به ترتیب در حین اجرای طراحی از سوژه و بداهه‌نوازی بدست آمده‌اند، و در جهت بررسی آنها، با بهانه‌های مختلف، طراحی و نواخته شده‌اند.
در طراحی، مشخصه‌هایی از سطح مد نظر است که سطح را در رابطه‌ای خاص با دیگر اجزا قرار می‌دهد. رابطه‌ای که‌ تونالیته و فرم را حفظ می‌کند.
از دو روش برای بدست آوردن این دسته از ویژگی‌های سطح استفاده ‌شده است. یکی ویژگی‌های سطح را لایه‌لایه انباشته می‌کند و دیگری آنها را پاک می‌کند. در هر دو روش، سطح به مرز تخت بودن نزدیک می‌شود. حدی که سطح را در آستانه خارج شدن از رابطه با بقیه اجزا طراحی قرار می‌دهد. حاصل دیالوگِ بین این دو روش مجموعه‌ پیش‌رو است.
در موسیقی، تأکید بر جمله‌ای است که در بداهه نوازی بدست آمده. این جمله به عنوان ترجیع‌بند در قطعات نواخته می‌شود. که با تمهیدات مختلف به آن جمله برگردانده می‌شود. به معنی آماده کردن جملاتی که تکرار جمله تکراری را میسر کنند.
در واقع هر قطعه مطالعه‌ای است بر یک جمله بوسیله تمهیدات وابسته به آن. تا آنجا که جمله تکرار شونده تا مرز حل شدن در تمهیداتش قرار می‌گیرد و قطعه را از قالب ترجیع خارج می‌کند.