مجموعه حاضر در جستجوی آرمان های ذهنی زندگی انسان ها است. نمایش نمادین افقی که انسان را با مفاهیم ناب نظام اجتماعی - و در نتیجه ذات زندگی – رو در رو خواهد کرد. اشاره ای است به مفاهیمی که برای انسان، ارزش به حساب آمده و عزیز شمرده می شوند.
نجوای آرامی است که آرایه های ظاهری و کلامی را بر پیکر و پیشانی نمادهای آرمانی جامعه انسانی محکوم می کند.
عکس های این مجموعه به آن دسته از نمادهای فرهنگی می پردازد که اگرچه معنابخش زندگی انسان اند، اما افسوس که گاهی جنبه تزیینی به خود گرفته و انسان، تنها به بزک کردن آن ها اکتفا می کند و ظواهر امر را جشن می گیرد.
مجموعه ی پیش رو یادبودی برای تجلیل از گمشدگان در تاریکی هاست؛ در صدد نورافکنی بر مسیر رو به جلو بوده تا هراس ناگزیر از یاد بردن شان را قابل تحمل کند.
دعوتی است برای دوباره بر مسند نور نشانیدن اسطوره های انسانیت که حقیقت ناب شان به نیستی و فراموشی گراییده است.
در پس تصاویر، نمایی از چهره واقعی مفاهیم پرداخته شده را نمایان می کند که در تاریکی محض به دنبالش بوده و هستیم.
عکس های صحنه پردازی شده این مجموعه، گاه با اشاراتی معین، تاکیدی سمبولیک و یا با موضعی کنایی، سویه های مختلفی از چند و چون برخی از نمادهای فرهنگی را در زندگی انسان نشانه رفته اند.
تولید عکس ها از زمستان 1390 آغاز شده و اجرای کامل مجموعه در زمستان 1392 به اتمام رسیده است.