از تاریخ 14 مارس، نمایشگاه «خط دید» در موزه طراحی و هنرهای کاربردی معاصر لوزان سوئیس (موداک) برپا است. موضوع نمایشگاه اسلحه‌ گرم است و در نمایشگاه موداک به آن از زاویه طراحی و آفرینش معاصر پرداخته می‌شود. نمایشگاه «خط دید» که نخستین نمایشگاه از این دست در سوئیس محسوب می‌شود، به صورتی انتقادی و هدفمند به رابطه متضاد ما با این شیئ سحرآمیز اشاره می‌کند. شیئی هم جذاب و زننده، بی‌دلیل و کشنده.
موداک به عنون یک موزه طراحی، نمایشگاه‌هایی با موضوع مسایل اجتماعی برگزار می‌کند، که شاید برخی از آنها حساسیت برانگیز باشند. از اینرو در نمایشگاه‌های متعددی، جذب، شگفتی و تحریک مخاطبین را هدف گرفته‌است.
طراح، نقش محوری در ساخت سلاح گرم دارد و کاربردی بودن طراحی وجه مهم آن است. هدف یک سلاح گرم بیش از هر چیز خنثی کردن یک فرد است و می‌بایست قابل اتکا، جمع و جور، سبک، انعطاف‌پذیر، بادوام و در مواردی زیبا و بیش از پیش هوشمند باشد. در طی بیش از دو سال تحقیق، مساله طراحی مرگبار با سکوت صنعت اسلحه سازی مواجه شده است. به دلیل پنهان‌کاری حاکم بر تکنولوژی جدید، گفت و گو بر سر توسعه کاربردهای اسلحه به سختی توسط تولید کنندگان پذیرفته می‌شود. به طور کلی اشاره به پیوند میان طراحی و خشونت کماکان تابو است. زمینه‌های دیگر روی خوش‌تری به گفتگو نشان می‌دهند؛ ترویج مسایلی نظیر بوم شناسی، مشارکت اجتماعی یا مدیریت کلان‌داده‌ها آسان تر است، تا مثلا سخن از پیشرفت یک سلاح هوشمند که به لطف نرم‌‌افزار تشخیص چهره قابلیت پیدا کردن اهداف و تصمیم گیری مستقل برای شلیک را دارا است.
به هر روی، نتیجه مشخص است: اسلحه موضوعی بسیار حساسیت برانگیز است. اشیاء کمی چنین احساسات متفاوتی را برمی‌انگیزند؛ از نفرت عمیق تا اشتیاق بیمارگونه و هراسی مختص زمینه اجتماعی-فرهنگی که در آن رشد کرده‌ایم. موضع ما هرچه باشد، سلاح گرم بواسطه رسانه‌ها، فیلم‌ها یا اشیاء دوروبرمان، زندگی روزمره و روان اجتماعی ما را استعمار کرده است. این سلاح جنگ است، مکانیسم تهاجم فردی یا گروهی، نشانه قدرت و خشونت، یک کالای قاچاق عمده و محصولی از اقتصادهای غیر رسمی و حتی چیزی دکوری. اسلحه به عنوان یک موتیف نمادین، وجود گذرا و نحیف ما را یادآوری می‌کند.
این نمایشگاه در بخش‌های گوناگونی طراحی شده، که هر یک تحت یک عنوان که مشخصا به حوزه معنایی اسلحه اشاره میکنند، از باز آفرینی کلاشینکف مشهور توسط هنرمندان و طراحان تا آثاری که برخی از اجزای متشکله سلاح‌ها به گونه‎‌ای غیرمنتظره، چشم‌گیر و متعهد بازیافت کرده‌اند. برای تکمیل نمایشگاه، بروشور دوزبانه‌ای به بازدیدکنندگان داده میشود که برای زمینه سازی درباره هر اثر اطلاعاتی به دست می‌دهد.
نمایشگاه در سالن کوچک نمایش به پایان می‌رسد که طراحی آن طی همکاری با انجمن «پایش سلاح سبک» انجام شده است. یک سمن مستقر در ژنو که اطلاعات گردش سلاح‎های سبک و خشونت مسلحانه را در سطح بین‌المللی جمع آوری می‌کند.
طراحی نمایشگاه را دو معمار ساکن در لوزان به نام تی-رکس و کیوت کات انجام داده‌اند. کاتالوگ دوزبانه (انگلیسی و فرانسه) نمایشگاه شامل متونی از محققان، انسان‌شناسان، مورخین هنر و دانشمندان همزمان با نمایشگاه منتشر شده است. نمایشگاه تا 26 آگوست برپا خواهد بود.

دیگر هنرمندان حاضر در نمایشگاه: Michel Aubry, Mircea Cantor, Kyle Cassidy, Yi-Fei Chen, Johanna Dahm, ECAL/Ecole cantonale d’art de Lausanne, Al Farrow, Sylvie Fleury, Susan Graham, Clara Ianni, An-Sofie Kesteleyn, Herlinde Koelbl, Claire Lieberman, Robert Longo, Gonçalo Mabunda, Raul Martinez, Jennifer Meridian, PostlerFerguson, Ted Noten, Mary O’Malley, Mai-Thu Perret, The Propeller Group, Antonio Riello, Edwin Sanchez, Lisa Sartorio, Philippe Starck, Sharif Waked, Brigitte Zieger, Ralph Ziman