نوشته‌ی فرزاد عظیم‌بیک درباره‌ی نمایشگاه «تاخوردگی» امیر فارسیجانی در گالری طراحان آزاد، مرداد 95.

منتشر در وبسایت طوطی‌مگ.

[...]امیر فارسیجانی در این نمایشگاه نشان می‌دهد که تا امروز این شهر است که دیکته می‌کند، نه شهروند. این شهر است که به ما می‌گوید اولاً خودش چگونه است و چطور خودش را بازتعریف و مشخص می‌کند، و دوماً به ما نیز می‌گوید چگونه باید باشیم، از کدام مسیرها حرکت کنیم، تا کجا پیش برویم و کجا برایمان ممنوع است. کجاها مرکز خرید باز می‌شود و کدام خانه‌های ویلایی به برج‌های متوسط الحال مسکونی- تجاری تبدیل می‌شوند.کدام منطقه برای چه کسی امن است و کجا نیست، در چه ساعتی می‌توان کجا بود. این روح تهران است که برای‌مان تصمیم می‌گیرد کجا خرید کنیم، کجا غذا بخوریم و کجا تحصیل کنیم . این شهر است که محدوده زندگی ما را تعریف می‌کند، نه این که ما خود قائل بر محدوده‌های مان باشیم.

برای مشاهده متن اصلی به اینجا بروید.