شرح آثار
چهره‌ی انسان آشناترین تصویری است که ما می‌شناسیم. ما استاد تشخیص ظریف‌ترین عواطف در چهره‌ی افرادیم. در فرهنگی که نمایش بدن محدودیت دارد چهره‌ی عریان انسان در مرکز توجه قرار می‌گیرد.
هنرمند تحصیلات رسمی را در «هنر دیجیتال» فراگرفته است. روش‌ها و تکنیک‌های او همزمان با نقاشی‌هایش متحول شده‌اند. در دنیای دیجیتال کنونی، نقاش هنوز از دستان خویش استفاده می‌کند در حالی که ذهنش مشحون از فضای مجازی است. او در تکاپویی دائمی همچون کیمیاگر طیف‌های گسترده‌ی رنگ‌ها را تجربه می‌کند.
اولین نمایشگاه نقاشی این هنرمند متشکل از 10 اثر اخیر اوست که در ادامه‌ی 150 پرتره‌ی به نمایش درنیامده است. هنرمند با کاردک رنگ‌ها را بر سطوح این بوم‌های بزرگ به تصویر درآورده است. هر تکه‌ی عریان رنگ نتیجه‌ی تصمیم و محاسبه‌ی دائمی هنرمند است که گاهی شبیه تصاویر آلگوریتم‌های هندسی است.
این سبک پویا درعین جدال و تنش میل به همنوایی دارد. موضوع نقاشی‌ها افرادی هستند که نقاش آنها را می‌شناسد و در فرایند نقاشی کردن حتی شناخت عمیقتری از آنها می‌یابد. درحالیکه نقاش ساعت‌ها در مواجه‌ی مستقیم با چشمان هر چهره است در تامل عمیقی از وجود آنها فرو می‌رود. به موازاتی که نقاشی شکل می‌گیرد نگاه پرتره حیات می‌یابد و تابلوها زندگی تازهای را آغاز می‌کنند.
هنرمند در تکاپوی هنری خود از 4 سال پیش با چهرهنگاری نقاشی را آغاز میکند. در این زمان فیسبوک نیز به تدریج همگانی شده و فصل جدیدی در فرهنگ پرتره پدید میآورد و بحثهای زیادی را در مورد هویت، غیریت، جامعه، خود و دیگری ایجاد میکند.
تیرگی زمانه و هوای آلوده آثار خود را بر صورتها به جای گذاشته است. نسلی که از جامعه بریده و از جوانی جدا افتاده! حتی بستههای رنگ به سختی از سنگلاح تحریمها گذر کردهاند ونقاش با احتیاط و نگرانی آنها را به کار میگیرد.